«داریوش صفوت» موسیقیدان، نوازنده سنتور و سه تار سال 1307 در شیراز به دنیا آمد. «حبیب سماعی» و «ابوالحسن صبا» از اساتید وی بودند. در اواخر سال 1339 برای تدریس در «مرکز مطالعات موسیقی شرقی» به سوربن فرانسه رفت. در سال 1344 از «دانشکده حقوق» دانشگاه پاریس دکترای «حقوق بین المللی» گرفت. او از جمله بنیان گذاران «مرکز حفظ و اشاعه موسیقی» در سال 1347 است و تا سال 1359 مدیریت آن را به عهده داشت. صفوت سالها مدرس هنرکده موسیقی ملی، دانشکده موسیقی دانشگاه هنر و صدا و سیما بود. رساله «عرفان و موسیقی ایرانی»، کتاب «موسیقی ایران» به زبان فرانسه و کتاب «هشت گفتار درباره فلسفه موسیقی» از آثار او هستند. «مجید کیانی»، «پرویز مشکاتیان» و «حسین علیزاده» از جمله شاگردان وی می باشند. صفوت سال 1392 از دنیا رفت.